logo-bip   

Rodzaje świadczeń z pomocy społecznej

Świadczenia pomocy społecznej są zróżnicowane, niektóre z nich mają charakter obligatoryjny, a inne fakultatywny. Każdy rodzaj świadczenia ma ustawowo określone przesłanki będące podstawą ich przyznania. Wyodrębnić można następujące rodzaje świadczeń: w naturze, w usługach i pieniężne. Udzielane są bezpłatnie, odpłatnie lub za częściową odpłatnością.

Świadczenia pieniężne to:

  • zasiłek stały,
  • zasiłek okresowy,
  • zasiłek celowy i specjalny zasiłek celowy,
  • zasiłek i pożyczka na ekonomiczne usamodzielnienie,
  • pomoc na usamodzielnienie oraz na kontynuowanie nauki,
  • świadczenie pieniężne na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego dla cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
  • wynagrodzenie należne opiekunowi z tytułu sprawowania opieki przyznane przez sąd

Świadczeniami niepieniężnymi w ramach pomocy społecznej są:

  • praca socjalna,
  • bilet kredytowany,
  • składki na ubezpieczenie zdrowotne,
  • składki na ubezpieczenia społeczne,
  • pomoc rzeczowa, w tym na ekonomiczne usamodzielnienie,
  • sprawienie pogrzebu,
  • poradnictwo specjalistyczne,
  • interwencja kryzysowa,
  • schronienie,
  • posiłek,
  • niezbędne ubranie,
  • usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania, w ośrodkach wsparcia oraz w rodzinnych domach pomocy,
  • specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz w ośrodkach wsparcia,
  • mieszkanie chronione,
  • pobyt i usługi w domu pomocy społecznej,
  • pomoc w uzyskaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych, w tym w mieszkaniu chronionym, pomoc w uzyskaniu zatrudnienia, pomoc na zagospodarowanie – w formie rzeczowej dla osób usamodzielnianych,

Udzielenie któregoś z powyższych świadczeń wymaga wcześniejszego przeprowadzenia przez pracownika socjalnego wywiadu środowiskowego, celem ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osób czy rodzin. Poniżej krótko opisano świadczenia pieniężne, z których najczęściej korzystają mieszkańcy naszego miasta:

  • Zasiłek stały – przysługuje osobie całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, zarówno gospodarującej samotnie, jak i pozostającej w rodzinie.

Ustala się go w wysokości:

1)  w przypadku osoby samotnie gospodarującej – różnicy między kwotą stanowiącą 130% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej a dochodem tej osoby, z tym że kwota zasiłku nie może być wyższa niż 1000 zł miesięcznie;

2) w przypadku osoby w rodzinie – różnicy między kwotą stanowiącą 130% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie a dochodem na osobę w rodzinie.

Kwota zasiłku stałego nie może być niższa niż 100 zł miesięcznie

Całkowita niezdolność do pracy – całkowita niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych albo zaliczenie do I lub II grupy inwalidów lub legitymowanie się znacznym lub umiarkowanym stopniem niepełnosprawności w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Niezdolność do pracy z tytułu wieku – osiągnięcie wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1 oraz w art. 27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887, 1948, 2036 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 2 i 38)

Zasiłek stały przyznaje się bezterminowo:

  • w przypadku niezdolności do pracy z tytułu wieku – w przypadku osiągnięcia wieku emerytalnego określonego w artykule 24 ust. 1 oraz artykule 27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;
  • w przypadku, gdy orzeczenie jest wydane na czas nieokreślony.

Zasiłek stały przyznaje się na okres:

  • w przypadku gdy orzeczenie ma charakter okresowy.

W przypadku złożenia przez osobę, która nie posiada orzeczenia o całkowitej niezdolności do pracy lub orzeczenia o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, wniosku o przyznanie zasiłku stałego wraz z wymaganą dokumentacją oraz potwierdzeniem złożenia wniosku o przyznanie świadczenia uzależnionego od niezdolności do pracy albo wniosku o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności postępowanie zawiesza się do dnia dostarczenia orzeczenia jeżeli osoba spełnia pozostałe warunki do otrzymania zasiłku stałego z wyłączeniem warunku całkowitej niezdolności do pracy.

Na okres zawieszenia postępowania przyznaje się z urzędu zasiłek okresowy w wysokości i na zasadach określonych w art. 38 ustawy o pomocy społecznej.
Jeżeli orzeczenie zostanie dostarczone w terminie 60 dni od dnia jego otrzymania, zawieszone postępowanie podejmuje się, a prawo do zasiłku stałego ustala się, począwszy od miesiąca, w którym złożono wniosek o przyznanie zasiłku stałego wraz z potwierdzeniem.

Jeżeli orzeczenie zostanie dostarczone po upływie 60 dni od dnia jego otrzymania, zawieszone postępowanie podejmuje się, a prawo do zasiłku stałego ustala się, począwszy od miesiąca, w którym dostarczono orzeczenie.

Zasiłek okresowy – świadczenie z pomocy społecznej przysługujące w szczególności ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie, możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień z innych systemów zabezpieczenia społecznego. Przysługuje osobie lub rodzinie, której dochód jest niższy od ustawowego kryterium dochodowego. Jego wysokość jest ustalana jako różnica pomiędzy kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej lub rodziny a faktycznym dochodem osoby samotnie gospodarującej lub rodziny. Kwota zasiłku okresowego nie może być niższa niż 50 % różnicy, o której mowa w zdaniu poprzednim, nie może być również niższa niż 20 zł miesięcznie.

Zasiłek celowy – przyznawany jest w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej w szczególności na pokrycie części lub całości kosztów zakupu żywności, leków i leczenia, opału, odzieży, niezbędnych przedmiotów użytku domowego drobnych remontów czy napraw w mieszkaniu.

Usługi opiekuńcze

Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 901 ze zm.) osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby, niepełnosprawności lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona, przysługuje pomoc w formie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych oraz specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
Usługi opiekuńcze lub specjalistyczne usługi opiekuńcze mogą być przyznane również osobie, która wymaga pomocy innych osób, a rodzina, a także wspólnie niezamieszkujący małżonek, wstępni, zstępni nie mogą takiej pomocy zapewnić.

O pomoc w formie usług opiekuńczych należy zwrócić się do ośrodka pomocy społecznej w miejscu zamieszkania. Wniosek o przyznanie pomocy może złożyć każdy, kto ma informację o osobie wymagającej pomocy. Usługi opiekuńcze przyznaje się po przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania osoby wymagającej pomocy.

Usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze świadczone są nieodpłatnie w przypadku, gdy dochód osoby lub rodziny nie przekracza kryterium dochodowego lub jest równy kryterium dochodowemu, określonemu w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2023r., poz. 901 ze zm.) zwanemu dalej kryterium dochodowym. Osoby nie spełniające powyższych warunków ponoszą odpłatność za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze w zależności od dochodu zgodnie z Uchwały Nr XXVII/207/2004 Rady Miejskiej Jasła z dnia 27 września 2004 roku w sprawie: zasad wykonywania zadań własnych Gminy Miejskiej Jasło z zakresu pomocy społecznej (Dziennik Urzędowy Województwa Podkarpackiego z dnia 29.10.2005 r. Nr 122 poz. 1404) oraz w przypadku specjalistycznych sług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi odpłatność ustala się zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Polityki Społecznej z dnia 22 września 2005 roku w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych ( Dz.U. Nr 189, poz. 1598 ze zm.).

Domy pomocy społecznej

Prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej zgodnie z art. 54 ustawy o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004r. (Dz.U. z 2023r., poz. 901 ze zm.) przysługuje osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych. Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję ustalającą opłatę mieszkańca domu za jego pobyt w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy właściwej dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy społecznej. Decyzję o umieszczeniu w domu pomocy społecznej wydaje organ gminy prowadzącej dom pomocy społecznej lub starosta powiatu prowadzącego dom pomocy społecznej. Osobę kieruje się do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu, zlokalizowanego jak najbliżej miejsca zamieszkania osoby kierowanej, chyba że okoliczności sprawy wskazują inaczej, po uzyskaniu zgody tej osoby lub jej przedstawiciela ustawowego na umieszczenie w domu pomocy społecznej.

Domy pomocy społecznej, w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone, dzielą się na następujące typy domów, dla:

  1. osób w podeszłym wieku;
  2. osób przewlekle somatycznie chorych;
  3. osób przewlekle psychicznie chorych;
  4. dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie;
  5. dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie;
  6. osób niepełnosprawnych fizycznie;
  7. osób uzależnionych od alkoholu;

Zgodnie z art. 61 ustawy o pomocy społecznej z 12 marca 2004r. (Dz.U. z 2023r. poz.901 ze zm.) obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:

  1. mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70 % swojego dochodu,
  2. małżonek, zstępni przed wstępnymi
    a) w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300 % kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300 % tego kryterium,
    b) w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300 % kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300 % kryterium dochodowego na osobę w rodzinie;
  3. gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej – w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których mowa w pkt 1 i 2.

Schronienie

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 901 ze zm.) do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy udzielenie schronienia, zapewnienie posiłku oraz niezbędnego ubrania osobom tego pozbawionym.

Zgodnie z art. 48 oraz 48a ustawy, osoba lub rodzina ma prawo do schronienia, posiłku i niezbędnego ubrania, jeśli jest tego pozbawiona. Udzielenie schronienia może być udzielone przez przyznanie tymczasowego miejsca w noclegowni, schronisku dla osób bezdomnych albo schronisku dla osób bezdomnych z usługami opiekuńczymi.

Uchwałą nr XXVII/207/2004 RMJ z dnia 27 września 2004 oraz Uchwałą nr LVI/535/2017 Rady Miejskiej Jasła z dnia 27 stycznia 2014 r. § 4 Miasto Jasło określa sposób zapewnia pomocy w postaci udzielenia schronienia osobom tego pozbawionym. Osoba lub rodzina ma prawo do schronienia, jeżeli jest tego pozbawiona. Udzielenie schronienia następuje poprzez przyznanie tymczasowego miejsca noclegowego w noclegowniach i schroniskach dla bezdomnych. Świadczenie to jest przyznawane decyzją administracyjną Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Jaśle lub innego pracownika MOPS, na podstawie upoważnienia Burmistrza Miasta Jasła, w której określa się:

  • świadczeniobiorcę,
  • podmiot świadczący usługę,
  • miejsce i rodzaj świadczonej usługi,
  • okres, na który świadczenie zostało przyznane,
  • zasady i terminy zwrotu przyznanego świadczenia.

Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej oraz Uchwałą nr XXVII/207/2004 Rady Miejskiej Jasła z dnia 27 września 2004 oraz Uchwałą nr LVI/535/2017 Rady Miejskiej Jasła z dnia 27 stycznia 2014 r. pomoc w formie schronienia osobom którym dochód nie przekracza kryterium dochodowego przysługuje bezpłatnie. Osoby, których dochód przekracza kryterium dochodowe zobowiązane są do ponoszenia odpłatności zgodnie z zapisami ww. Uchwały.

Na terenie Miasta Jasła od roku 2001 roku funkcjonuje schronisko dla bezdomnych mężczyzn oraz ogrzewalnia, które mieszczą się w Jaśle przy ul. Marii Konopnickiej 86. Schronisko zapewnia całodobowe utrzymanie maksymalnie 35 osobom oraz 5 miejsc w ogrzewalni.

Posiłek

Pomoc w formie posiłku przysługuje osobie, która własnym staraniem nie może go sobie zapewnić. W zakresie Programu „Posiłek w szkole i w domu ” realizowanego w latach 2024 -2028 możliwe jest udzielenie pomocy w formie posiłku, świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności, świadczenia rzeczowego w postaci produktów żywnościowych osobom spełniającym warunki otrzymania pomocy wskazane w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej oraz spełniającym kryterium dochodowe w wysokości 200% kryterium, o którym mowa w art. 8 ww. ustawy tj. w przypadku osoby samotnie gospodarującej kwoty 1164,00 zł, w przypadku osoby w rodzinie kwoty 900,00 zł.

Pomoc w formie jednego gorącego posiłku przyznawana jest decyzją administracyjną przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, a posiłki wydawane są przez Caritas Diecezji Rzeszowskiej Okręg Jasło, ul. Za Bursą. 1A.

Pozostałe zasady:

  1. osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są obowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Brak tej współpracy skutkuje znacznym ograniczeniem, lub odmową udzielenia pomocy. Współpraca ta polega na ustalaniu wspólnych celów i zadań do realizacji przez obie strony tak, aby efektem pomocy było rozwiązanie wiodącego problemu osoby lub rodziny korzystającej z pomocy’
  2. osobie odbywającej karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo do świadczeń z pomocy społecznej
Projekt i realizacja - zatorski.eu - profesjonalne strony internetowe dla biznesu - Powered by WordPress